Olkhon Island in het Baikalmeer

Lake Baikal….eindelijk bijkomen en genieten van de natuur op Olkhon Island! Wat keken we hier naar uit. En wat genieten we nu hier. De natuur is werkelijk schitterend en dat ondanks dat er (helaas) nog geen sneeuw ligt en het meer nog niet bevroren is.

De eerste dag zijn Arjan en ik saampjes (tenminste zo begonnen we) een stukje gaan wandelen. Maar we waren de hoek nog niet om en we kregen al gezelschap van een hondje. En dat hondje was ook opzoek naar gezelschap, dus die liep vervolgens 5 uurtjes met ons mee.
Super leuk en lief beestje en natuurlijk liefde op het eerste gezicht van 3 kanten. We hebben heerlijk over het strand gewandeld en door de bossen. Niemand tegen gekomen en veel moois gezien. Aan de overkant van het meer zijn de bergtoppen wel besneeuwd en dat maakt het nog mooier. Ongelooflijk dat het meer nu al aan het bevriezen is en dat het over 1,5 maanden dus helemaal dicht is en je er overheen kan lopen.
Het hondje raakte we vervolgens niet meer kwijt, want die vond het veel te gezellig bij ons, wat het voor mij natuurlijk onwijs moeilijk maakte om de deur voor zijn neus dicht te doen. Dat is wel een groot nadeel hier, zwerfhonden!!! Het liefst red ik ze allemaal, het blijven uiteindelijk de liefste en leukste hondjes van de hele wereld…..hé Pinxo! Maar ik weet niet hoe en dat maakt het hier op het eiland ook wel weer frustrerend en minder leuk.

De volgende dag zijn we samen met André (Aussie die gelijk met ons op het eiland verblijft) een tour met een 4WD bus gaan maken naar het noorden van het eiland. We stopte op verschillende plaatsen met mooi uitzicht en het weer was heerlijk. We waren goed voorbereid op de kou, want dat is het wel, maar met het zonnetje erbij is het zeer goed te doen. Na een hobbelige maar mooie tocht kregen we
‘s middags een heerlijke lunch. Vissoep met brood, thee, koekjes en chocolaatjes. Soep en thee opgewarmd op een zelf gestoken houtvuurtje in het bos. Daarna nog even de andere kant van het eiland bekeken. Ook weer onbeschrijflijk mooi!
Het meer is zo groot dat je denkt dat het de zee is, maar het is zoetwater. Het heeft ook een beetje golfslag het land op, dus het geluid is ook nog eens als de zee. Aan de overkant zie je besneeuwde bergen en dan komen er ineens een paar koeien het strand op die lekker water gaan drinken, werelds!!!

Arjan en André zijn nog even wezen pootje baden in het meer van ongeveer 0 graden…….!
Volgens de verhalen leef je dan een jaar langer. Nou, ik vond mijn hand wel voldoende, misschien is dat wel een half jaartje langer leven.

Komende dagen gaan we met een treintje een stukje langs het meer, maar dan op het vaste land en vrijdag gaan we door naar Mongolië. Onze paspoorten liggen nu bij het consulaat.

Nou, tot snel maar weer en het is super leuk dat we zoveel reacties van jullie krijgen!!!! Top!

Kus van ons ook aan al onze beestjes