puur natuur

Lieve mensen in het koude kikkerlandje,

Op het moment van schrijven bevinden we ons in ons penthouse op de derde verdieping.
Na een overheerlijk 3 gangen menu liggen we nu even uit te buiken op ons bedje. Op de achtergrond klinkt zacht de wind.

Het klinkt allemaal fantastisch als ik het zo opschrijf en er is geen woord van gelogen, maar in werkelijkheid lig ik in het bovenste bedje van een stampvolle trein op weg van Guilin naar Lijiang na het nuttigen van een pakje droge crackers, het zoveelste noedel soepje met als afsluiter het wel bekende bekertje thee terwijl de wind langs de ramen suist.
Maar goed, je hoort ons natuurlijk niet klagen!!

Weer even een paar dagen terug in gedachte.
Het laatste stuk in de bus vanaf het treinstation naar Dazhai kwamen we er direct achter dat de inwoners van dit stadje erg hulpvaardige mensen zijn (tegen een kleine vergoeding). Naast ons zat namelijk een vrouwtje van een jaar of 55 die haar diensten aanbood. Neeee, niet op die manier maar met handen en voeten legde ze uit dat zij graag mijn tas naar ons verblijf wilde dragen voor me. Ik bekeek haar even goed en vreesde dat haar broze botten het gewicht van mijn tas van minimaal 25 kg niet zouden overleven dus bedankte haar voor het vriendelijke aanbod.
Aangekomen in Dazhai, waar zich de mooiste rijst terrassen van de wereld bevinden, vonden we al snel ons logeer adres voor ons twee daagse verblijf. Het bleek het hoogst gelegen huisje van het stadje te zijn. Had ik die aardige vrouw toch een week aan de zuurstoftank bespaard.
Was het zo geweest dat we niet zelf al iets hadden uitgezocht in de Lonely Planet dan was het totaal geen probleem geweest om snel een slaap plekkie te bemachtigen. Van alle kanten kwamen inwoners toegestroomd om ons 1 voor 1 over te overtuigen dat de plek die zij aanboden het beste was. Het was goed te merken dat het toeristen seizoen niet bepaald in deze tijd van het jaar is.
Dit vinden wij overigens helemaal niet vervelend, maar in dit geval was het iets minder fijn.
Na een heerlijk diner van springrolls, vegetarische Dumplings en roergebakken groenten kregen we de mooiste kamer aangeboden (voor Y 20,- p.p. (dat is € 2,40)) met uitzicht op de rijstvelden!!
Zelfs een warme douche was aanwezig, al had die wel de meest vreemde handleiding die ik ooit ben tegen gekomen. Ik stond al in mijn bijna nixie toen de vrouw des huizes zelf maar even kwam kijken wat er niet goed ging, nadat wij 3 keer waren komen zeggen dat het warme water het weer niet meer deed.
De volgende ochtend ging om 8.00 uur de wekker. Na een stevig ontbijt vertrokken we met lunch en een grote fles water de bergen in. We kwamen op verschillende uitkijkpunten waarvan de 1 nog mooier was dan de ander.
Het werd een erg mooie tocht van meer dan 6 uur wandelen. Onderweg passeerde we paarden aan alle kanten volgehangen met boomstammen en omaatjes die eruit zagen alsof ze abraham al bijna twee keer de hand hadden kunnen schudden die vrolijk met twee halve bomen de berg opliepen.
Toen we uiteindelijk om 17.10 uur in Ping-an aankwamen (het eindpunt van de tocht) bleek er geen bus meer te gaan. ‘Misschien dat er onder in dat andere dorpje nog 1 langskomt’ werd ons verteld.
Dit was alleen nog wel even 20 minuten afdalen, maar ach, we waren toch al lekker warm gedraaid.
Wij dus als een speer naar beneden en daar aangekomen bleek helaas ook hier geen bus meer langs te komen dus zat er nog maar 1 ding op………
Dat vond ik althans want Irene had een hele andere oplossing in haar hoofd.
Helaas was het binnen een half uur pikke donker en hebben ze van enige straatverlichting in dit gebied nog nooit gehoord. Irene dacht bij elke stap dat er minimaal twee spinnen en een slang haar zouden bespringen en zei na de zoveelste donkere bocht dat zij ECHT NIET verder ging. Het was ook wel een beetje gekkenwerk moet ik toegeven. ‘Maar wat dan nu’, zeiden we tegen elkaar. Terug naar het laatste huis waar licht brandde en maar kijken. Zo gezegd zo gedaan en na tien minuten zaten we in de auto bij een erg vriendelijke jongen die ons voor een klein bedrag naar ons plekkie bracht.

De volgende dag weer vroeg op om de vroege bus naar Yangshuo te nemen. Dit is een iets zuidelijker gelegen gebied met overal Karstgebergte.
We kwamen na een flinke maar erg mooie rit aan in ons guesthouse. De zon scheen en dat maakte deze bijzonder mooie streek nog een stukje specialer.
De volgende dag zijn we heerlijk op de fiets de omgeving gaan verkennen. Door kleine chinese dorpjes waar de rijst nog wordt gedorst met een houten molen en de sesam uit de aren wordt geslagen door een oud oma‘tje. Niks geen automatisering, gewoon hard werken!!
Toen het BIJNA ;-) donker werd kwamen we moe maar erg voldaan terug.
Helaas bleek de weersverwachting voor de dagen erop niet al te best te zijn waardoor wij besloten om die regenachtige dagen te gebruiken om te reizen.
Zo gezegd zijn we de dag erna vertrokken om in Guilin de trein te pakken richting Luijiang. We hadden alles zorgvuldig uitgezocht zodat er niks fout kon gaan en dat ging er dan ook niet. Tenminste, niet met wat wij hadden uitgezocht. Toen we bij het loket aankwamen met ons briefje met ons reisplan in het Chinees opgeschreven bleken er geen tickets meer beschikbaar.
Zodoende hebben we gisteren verplicht een extra dagje Guilin bekeken.

Ok mensen we zijn reeds aangekomen in Lijiang en liggen in ons bedje in ons guesthouse. Morgen vroeg naar de Tiger Leaping Gorge.

Tot snel maar weer!