Tibet

Lieve allemaal,

Tibet was SUPER!!!! Eén grote belevenis op het dak van de wereld.
De hoogstgelegen treinrails van de wereld bracht ons van Chengdu naar Lhasa.
Hierbij bereikte we al een hoogte van 4900m. In de cabines werd extra zuurstof gepompt en we kregen allemaal een zuurstof masker voor de nachten, spannend!!! Gelukkig hebben we er geen gebruik van hoeven maken. Het enige waar wij aan merkte dat we de hoogte in gingen was aan de darmen, die behoorlijk begonnen te werken…. en soms wat druk op je oren, maar verder niks aan het handje.
We reden door een super mooi landschap wat ons erg aan Mongolië deed denken. We hadden hele hoge bergen verwacht, maar die bleven weg. Nou ja, we zaten zelf natuurlijk al op grote hoogte, dus ja, dan zie je alleen nog het topje van de berg.

Eenmaal in Lhasa (3600m) hadden we 5 dagen om te acclimatiseren. De eerste 2 dagen hebben we rustig door Lhasa gewandeld want als je je iets te druk maakte was je meteen buiten adem.
Een VERPLICHT onderdeel van het acclimatiseren was chocola en banaan eten!!! Dit is nooit vervelend dus daar hebben we ons prima aan gehouden ;-)
Omdat we de eerste 2 dagen nog geen guide hadden en je in Tibet nergens in mag zonder gids hebben we ons deze dagen vermaakt met het bekijken van de bevolking. Wat een prachtige mensen wonen hier! Door jong en oud worden er met de klok mee rondjes om de tempels gelopen met een rozenkrans of een gebedsmolentje in de hand. Alles staat in het teken van het Boedisme.
Jammer dat China zo nadrukkelijk aanwezig is in de vorm van een grote hoeveelheid soldaten op straat en overal hangt verplicht de Chinese vlag. De Tibetaan is niet meer vrij om te gaan en staan waar hij wil en Tibet wordt zwaar onderdrukt. Je merkt dit vooral in Lhasa
Voor diegene die het échte Tibet nog willen beleven, schiet op, want de Dalai Lama is al 76 jaar oud en het is maar de vraag wat er met Tibet gebeurd na zijn dood.

Vanaf de 3e dag was de groep compleet, guide, chauffeurs en de rest van de reisgenoten. De tour kon nu echt beginnen. De eerste dagen veel tempels bezocht en het wereld beroemde Potala Palace. Erg mooi en vooral groot, maar ook erg leeg en sober. De Dalai Lama is natuurlijk gevlucht naar India en sindsdien staat het Paleis leeg. Ook hier zag je veel biddende Tibetanen.
Gelukkig was het ook in Tibet laagseizoen, wat ons het gevoel gaf Tibet voor zover mogelijk nog goed te beleven.

3 januari vertrokken we vanuit Lhasa richting Nepal.
Deze bijzonder mooie rit bracht ons over bergpassen van 4500 meter en langs turquoise meren. Op de hoogste punten van de berg hingen telkens weer vele gebedsvlaggen en witte gelukssjaals.
De 2 opvolgende dagen, nog veel meer Tibetaanse vergezichten en hoge bergpassen. Het hoogste punt dat we bereikte was 5300 meter.
Iedere dag lunchten we in kleurrijke Tibetaanse dorpjes met een zeer vriendelijke bevolking.
Op 5 januari was het zover…..we bereikte de Mount Everest!! Dit was voor velen toch wel de slagroom op de taart ;-) We reden al dagen door het Himalaja gebergte, maar om dan toch ECHT aan te komen bij de reus der reuzen……WAUW!!!
Het mooiste van dit alles was dat onze slaapplek op loopafstand van deze kolos was waardoor wij een prachtige zonsondergang zagen met als middelpunt daarvan een met sneeuw bedekte M.E.
Er was echter ook een nadeel aan ons verblijf en dat was dat er totaal geen methode was om de ruimte waar we sliepen iets te verwarmen. Dit betekende in deze tijd van het jaar dat het -12 C was in onze kamer, dus de nacht was vrij onrustig. Bovendien sliepen we op bijna 5000 meter hoogte wat met zich meebracht dat alles in onze lichamen toch iets anders aanvoelde.
De volgende dag vertrokken we richting de grens Tibet/Nepal. We daalden deze dag van een hoogte van 5000 meter naar 2600 meter en dat was te zien en te voelen. De besneeuwde bergtoppen verdwenen en hoe lager we kwamen hoe groener het werd.
Op dit moment werd het des te duidelijker hoe hoog het Himalaja gebergte wel degelijk is en op wat voor hoogte wij ons de afgelopen week hadden bevonden!

Na ons laatste nachtje in Tibet ,en na afscheid te hebben genomen van onze gids en chauffeurs, begaven we ons naar de grens om grondig gecheckt te worden door de Chinese douane waarna we zonder enige Nepalese controle over de “Friendship Bridge” Nepal binnen liepen.

Op dit moment verblijven we in Nepal waarover we jullie binnenkort al onze belevenissen zullen vertellen.
We zijn heel blij dat we Tibet hebben meegenomen in deze reis, dit hadden we niet willen missen!!!

Tot zover voor nu en tot binnenkort met al onze belevenissen van Nepal!
Oja, het is hier nu 25 C ;-)

Dikke kus van ons