Island hopping Filippijnen
Door: arjanenirene
Blijf op de hoogte en volg Arjan en Irene
11 Februari 2011 | Filipijnen, Donsol
………ik probeerde nog te doen alsof het
de normaalste zaak van de wereld was al weet ik niet of dat helemaal lukte. Ik staarde naar twee borden gemarineerde kippenvoetjes, een schaal met kippen poeperds en vijf gekookte eieren waarin zich een kippen embryo bevond.
Op de achtergrond hoorde ik Irene verheugd zeggen dat ZIJ gelukkig vegetarisch was! Dat betekende dat er des te meer voor mij over bleef, maar of ik daar nou echt blij van werd deze keer…….
Zo kwam ik erachter dat het niet verstandig is om in een beschonken bui te beginnen over de Filippijnse specialiteiten op het gebied van eten. De kippenvoetjes heb ik na een paar flinke slokken wodka heldhaftig afgekloven en de poeperds waren nog helemaal niet zo verkeerd! Respect voor diegene die de kippen embryo’s aan durft! Er kwam een lucht vanaf die ik in mijn slechtste dagen nog niet kan produceren. Ik heb hier dan ook vriendelijk voor bedankt en ik geloof dat dit werd begrepen.
Maar even terug naar het begin…….
28 Januari arriveerde we in de Filippijnen. Na een busreis van drie uur, een binnenlandse vlucht, een boot trip van 12 uur en nog een busrit van vier uur stapten we uit bij de voordeur van mijn oom. Mijn oom is 79 jaar oud en woont al 53 jaar op de Filippijnen. Hij is (nog steeds!!) de priester van het stadje Belison in het zuidwesten van het eiland Panay. We werden warm onthaald door hem en zijn staff. Er wordt goed voor hem gezorgd door een huishoudster/kok, chauffeur en klusjesman (Dexter). Zoals Irene al schreef konden we meteen aanschuiven voor de lunch.
Op 2 februari was het fiésta in Belison en dat zouden we weten ook. Op de hoek van elke straat stond een flinke speakerset die elk hun eigen muziek ten gehore bracht. Degene die bij ons recht voor de deur stond kwam niet verder dan Shakira en Jennifer Lopez en ondanks dat ik graag naar ze kijk, vond ik het iets minder amusant om ze tot 03.00 uur op volume 10 uit de boxen te horen komen.
Het meest frapante van dit alles was dat oom Koos de volgende ochtend bij het ontbijt zei dat hij heerlijk had geslapen!??
De tweede avond werden we uitgenodigd bij de vrienden van Dexter die om de hoek woonde. Met een fles Wodka en Sangria onder de arm gingen we die kant uit en het werd een erg gezellige avond……
Na vijf dagen zeiden we oom Koos gedag en vertrokken richting Boracay. Dit is het Bounty eiland van de Filippijnen waar veeeel te veel toeristen zijn maar waar je toch heen moet als je zo dichtbij bent.
In Belison waren we uitgenodigd door een “zuster” om te verblijven in het staff house van het St Anthony’s College waar de studenten verblijven tijdens hun stage op Boracay.
Gelukkig bevond dit huis zich in het minder toeristische gedeelte en toen we aankwamen stond ons bed al klaar. De studenten vonden het helemaal geweldig dat we bij hun kwamen “couchsurfen” en vroegen ons de oren van ons hoofd.
De volgende dag zijn we het lange strand afgelopen en landinwaarts naar het meest west gelegen deel gegaan. Hier was geen toerist te vinden, heerlijk!
De dag erna een scooter gehuurd om de rest van het eiland te verkennen waarbij we op andere strandjes kwamen waar we ook weer helemaal alleen waren.
Al met al hebben we ons hier prima vermaakt en genoten van de hartelijk- en vriendelijkheid van de Filippino’s.
Op dit moment zitten we al vier dagen op het onontdekte eiland Romblon. Dit mede doordat het erg lastig is om het te bereiken maar als je er eenmaal bent……!!!
Over een uur vertrekt onze boot richting Batangas waarvandaan we met de bus richting Donsol gaan om te zwemmen met de Whalesharks.
Ok lieve mensen, tot zover voor nu wij gaan nog even een duik in zee nemen!
XXXXX
de normaalste zaak van de wereld was al weet ik niet of dat helemaal lukte. Ik staarde naar twee borden gemarineerde kippenvoetjes, een schaal met kippen poeperds en vijf gekookte eieren waarin zich een kippen embryo bevond.
Op de achtergrond hoorde ik Irene verheugd zeggen dat ZIJ gelukkig vegetarisch was! Dat betekende dat er des te meer voor mij over bleef, maar of ik daar nou echt blij van werd deze keer…….
Zo kwam ik erachter dat het niet verstandig is om in een beschonken bui te beginnen over de Filippijnse specialiteiten op het gebied van eten. De kippenvoetjes heb ik na een paar flinke slokken wodka heldhaftig afgekloven en de poeperds waren nog helemaal niet zo verkeerd! Respect voor diegene die de kippen embryo’s aan durft! Er kwam een lucht vanaf die ik in mijn slechtste dagen nog niet kan produceren. Ik heb hier dan ook vriendelijk voor bedankt en ik geloof dat dit werd begrepen.
Maar even terug naar het begin…….
28 Januari arriveerde we in de Filippijnen. Na een busreis van drie uur, een binnenlandse vlucht, een boot trip van 12 uur en nog een busrit van vier uur stapten we uit bij de voordeur van mijn oom. Mijn oom is 79 jaar oud en woont al 53 jaar op de Filippijnen. Hij is (nog steeds!!) de priester van het stadje Belison in het zuidwesten van het eiland Panay. We werden warm onthaald door hem en zijn staff. Er wordt goed voor hem gezorgd door een huishoudster/kok, chauffeur en klusjesman (Dexter). Zoals Irene al schreef konden we meteen aanschuiven voor de lunch.
Op 2 februari was het fiésta in Belison en dat zouden we weten ook. Op de hoek van elke straat stond een flinke speakerset die elk hun eigen muziek ten gehore bracht. Degene die bij ons recht voor de deur stond kwam niet verder dan Shakira en Jennifer Lopez en ondanks dat ik graag naar ze kijk, vond ik het iets minder amusant om ze tot 03.00 uur op volume 10 uit de boxen te horen komen.
Het meest frapante van dit alles was dat oom Koos de volgende ochtend bij het ontbijt zei dat hij heerlijk had geslapen!??
De tweede avond werden we uitgenodigd bij de vrienden van Dexter die om de hoek woonde. Met een fles Wodka en Sangria onder de arm gingen we die kant uit en het werd een erg gezellige avond……
Na vijf dagen zeiden we oom Koos gedag en vertrokken richting Boracay. Dit is het Bounty eiland van de Filippijnen waar veeeel te veel toeristen zijn maar waar je toch heen moet als je zo dichtbij bent.
In Belison waren we uitgenodigd door een “zuster” om te verblijven in het staff house van het St Anthony’s College waar de studenten verblijven tijdens hun stage op Boracay.
Gelukkig bevond dit huis zich in het minder toeristische gedeelte en toen we aankwamen stond ons bed al klaar. De studenten vonden het helemaal geweldig dat we bij hun kwamen “couchsurfen” en vroegen ons de oren van ons hoofd.
De volgende dag zijn we het lange strand afgelopen en landinwaarts naar het meest west gelegen deel gegaan. Hier was geen toerist te vinden, heerlijk!
De dag erna een scooter gehuurd om de rest van het eiland te verkennen waarbij we op andere strandjes kwamen waar we ook weer helemaal alleen waren.
Al met al hebben we ons hier prima vermaakt en genoten van de hartelijk- en vriendelijkheid van de Filippino’s.
Op dit moment zitten we al vier dagen op het onontdekte eiland Romblon. Dit mede doordat het erg lastig is om het te bereiken maar als je er eenmaal bent……!!!
Over een uur vertrekt onze boot richting Batangas waarvandaan we met de bus richting Donsol gaan om te zwemmen met de Whalesharks.
Ok lieve mensen, tot zover voor nu wij gaan nog even een duik in zee nemen!
XXXXX
-
11 Februari 2011 - 06:43
Mirel:
Wauw, het verslag, de foto's, ik ben er weer stil van.... Wat heerlijk om jullie te zien genieten. Jullie zien er fantastisch uit!
....Ondanks alle kippekontjes en geurende embyo's ;-)
Ciao sweeties! Xxxx -
11 Februari 2011 - 06:53
Suzanne:
Hey reizigers!
Wat een leuk verhaal en weer prachtige foto's! 'k zal die ene foto maar niet aan Pinxo laten zien Ireen hahaha.... Ziet hij ineens zichzelf terug hahaha! Wat lijkt hij er op! Nou eet smakelijk dan nog maar even ..., ben blij met mijn aardappeltjes en spinazie met kipfiletje heeeeerrrrrlijk!!
Dikke kussss van ons! -
11 Februari 2011 - 07:16
Joeps:
Wauw, wat een verhalen van al die delicatessen, en dat op mijn nuchtere maag! Ik ben blij dat deze heerlijkheden aan onze neus voorbij zijn gegaan toen we op de Filippijnen waren, hoewel Jan een traditioneel klaargemaakt kippetje toch heeft gedeeld met de boys bij oom Koos, brrrrrr en van Aram weet ik dat hij de nationale delicatesse van het kippe-embryo wel heeft gegeten, maar die heeft vast meer smerige dingen gegeten waar wij geen weet van hebben.Wat een prachtig eiland en wat een schitterende foto's weer. Vond je Borocay erg veranderd Ar? Ik kon nog wel veel terug vinden van 10 jaar geleden, alleen jammer dat het zo toeristisch is geworden. Wij zijn druk met wintersport en voorberiedingen voor Spanje, komt toch een hoop bij kijken. Ga nu snel verder, spullen inladen in Nun en dan weer terug naar Den Haag, een dikke kus en ..........
geniet nooit met mate! Joeps -
11 Februari 2011 - 09:41
Michel En Eva:
Inderdaad all I can say Wauw!
Wat heerlijk die foto's en voor die in die hangmat. Heerlijk heerlijk heerlijk.
En zag ik pyncho nauw? Hij lijkt er echt op!
Super veel plezier nog en geniet geniet geniet.
Love you two,
Michel en Eva
XXX -
11 Februari 2011 - 09:51
Pat, Maris En Jimmy:
Hoi levensgenieters,
Wat een geweldig verslag weer zeg.
Het is altijd een feestje om te lezen wat jullie hebben meegemaakt.
Super om te zien hoe jullie stralen op alle foto's.
Misschien zijn de kippenpoeperds er een om te onthouden voor onze etentjes Ar!
Lieverds, veel plezier nog en geniet volop!
Dikke kus van ons drie -
11 Februari 2011 - 11:14
Anouk:
Waanzinnig! Wat een super foto`s weer!
Ik ben wel een beetje teleurgesteld in je broer dat je niet ALLES hebt opgegegeten....
Jullie zien er top uit! Lekker kleurtje ook. Ik ga mijn winterjas maar weer aandoen en aan t werk.... Tja, verschil moet er zijn...
Geniet lieve schatties!
X Anouk
-
11 Februari 2011 - 13:14
Merel:
Zo vakantiegangers wat ziet dat er heerlijk uit! Dat is wel wat anders dan beatstad ;-)!
Ben wel blij dat je nu eindelijk ook kippenpoeperds hebt gegeten, hahaha, geniet!
Liefs -
11 Februari 2011 - 13:47
Irene:
Gisteren hadden Petra, Mirella en ik nog over jullie. We waren al weer nieuwgierig naar hoe het met jullie gaat. En naar alle mooie foto's. Het is zo fijn om te zien hoe jullie genieten. Waardoor we jaloers zijn en jullie ook onwijs missen. Hier gaat alles goed en met Diva ook.
Tot gauw.
Dikke kus -
15 Februari 2011 - 23:27
Pap En Mam:
GENIETEN, GENIETEN EN NOG EENS GENIETEN.
Heerlijk en Ar volgende keer wel gewoon je bord leeg eten hoor.
dikke kus van ons en jullie lieve schattige beesies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
